Хуб, ин духтараки мӯйсафед беақл нест, вай дикки калон дорад. Шумо ҳатто наметавонед яке аз онҳоро ба даҳони худ гузоред. Бешубҳа, кушодани амиқтар лозим буд. Ва дӯстдухтари ӯ чандон фарсуда нест. Вай хари ӯро мисли сӯрохи муқаррарӣ дорад. Холо поезд омада истодааст.
Рости гап, синну соли бародару хохарро ба назар гирифта, аз дидани духтари урён дар пеши назараш бедор шуданаш хеле маъмулист. Шояд он чизе, ки баъд аз он рӯй дод, ҷузъи нақшаҳои муқаррарӣ нест, аммо ба ман ростқавлона бигӯед, оё шумо ба чунин зебоии сиёҳпӯст муқобилат мекунед? Инро дар назар дорам.
Ануси нимкушои зани ҷавон чӣ қадар ҷолиб ба назар мерасад! Вай баръало ба марди қавӣ ва ҷавонтар ниёз дорад! Ман фикр мекунам, ки вай якто дорад, дигар кӣ мақъадашро ин қадар хуб инкишоф медод, на бобояш? Ӯ асосан ба кори зарба ё ҳадди аққал як кори пешина ниёз дорад!