Минкси пир хатто ба ин писари хурдиаш буданаш нигох накарда, дар хар мавкеи маълум уро ба занозанаш водор мекард. Аз гиряҳои дилчаспаш метавон гуфт, ки ба ӯ ҷасади ҷавони ҷавон ва дӯсти ҷасади ӯ писанд омад. Чунин ба назар мерасад, ки агар ӯ метавонист, на танҳо хурӯсро бо завқ, балки тамоми писарро фурӯ мебурд. Модар аз лаззати шањвонї бегона набуд ва ба љавони фисќовар бисёр чизњо омўхт.
Ҷинси зебои шаҳвонӣ бо як хонуми дилфиреб! Аз тамошои он хуш аст, ки хонум аз ҳар лаҳзаи алоқаи ҷинсӣ чӣ гуна аз таҳти дил лаззат мебарад. Ҳама чиз тавре ки бояд бошад - бо андеша ва бе шитоб! Чи хеле ки падарам мегуфт - бе ягон гавго ва фанатизм ту бояд!